Włoski
Angielski
Arabski
Chiński
Chorwacki
Czeski
Duński
Fiński
Francuski
Grecki
Hiszpański
Holenderski
Japoński
Niemiecki
Norweski
Polski
Portugalski
Rosyjski
Szwedzki
Turecki
Ukraiński
Węgierski
TAGI
rosyjski nauka języka angielskiego film język niemiecki francuski język francuski matura hiszpański zwroty wyrażenia angielski gry on-line język angielski piosenka tłumaczenie niemiecki wypracowania test nauka rosyjskiego nauka angielskiego język rosyjski język włoski ćwiczenia włoski nauka francuskiego słówka gramatyka słownictwo angielskie piosenki z tłumaczeniem język hiszpański
Alfabet i wymowa
Alfabet włoski składa się z 21 znaków:
A (a)
B (bi)
C (ci)
D (di)
E (e)
F (effe)
G (dzi)
H (akka)
I (i)
L (elle)
M (emme)
N (enne)
O (o)
P (pi)
Q (ku)
R (erre)
S (esse)
T (ti)
U (u)
V (wu)
Z (dzeta)
W języku włoskim spotykamy także następujące litery zapożyczone:
J (i lunga)
K (kappa)
W (wu doppia)
X (iks)
Y (ipsilon)
Ponadto w języku włoskim występują litery, których nie ma w języku polskim. Jest to litera e w znaczeniu jest pisana z akcentem w lewo [è], w odróżnieniu od e bez akcentu [e] w znaczeniu i oraz pozostałe samogłoski akcentowane:
à /np. città – miasto/
è /w znaczeniu jest oraz w słowach caffè – kawa i tè – herbata/
é /np. perché – dlaczego/
ì /np. dni tygodnia: lunedì – poniedziałek, martedì – wtorek, itd./
ò /np. però – ale, lecz/
ù /np. più – więcej/
Wszystkie akcenty pisane są w lewą stronę, natomiast akcent nad e oznaczający akcentowaną samogłoskę (np. w wyrazie perché – dlaczego) piszemy w prawo. Wyjątki to tè (herbata) i caffè (kawa), pisane z e z akcentem w lewo.
A oto podstawowe zasady pisowni i wymowy:
1. C przed e oraz i wymawiamy jak cze, czi:
la cena (kolacja)
il cinema (kino)
2. C przed a, o oraz u wymawiamy jako ka, ko, ku:
la casa (dom)
la cosa (rzecz)
la cucina (kuchnia)
3. C przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ke, ki:
le amiche (przyjaciółki)
la chiave (klucz)
4. G przed e oraz i wymawiamy jak dże, dżi:
la gente (ludzie)
la gita (wycieczka)
5. G przed a, o oraz u wymawiamy jak ga, go, gu:
la gamba (noga)
la gola (gardło)
il gufo (sowa)
6. G przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ge, gi:
gli spaghetti (spaghetti)
il ghiaccio (lód)
7. H jest zawsze nieme:
l’hotel – po włosku wymawia się otel l’hamburger – po włosku wymawia się amburger
8. SC przed e oraz i wymawiamy jak sze, szi:
la scena (scena)
la scimmia (małpa)
9. SC przed a, o oraz u wymawiamy jak ska, sko, sku:
la scala (drabina)
lo scopo (cel)
la scuola (szkoła)
10. SC przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ske, ski:
lo schermo (ekran)
lo schiavo (niewolnik)
11. Z na początku wyrazu czyta się dźwięcznie:
lo zucchero (cukier)
12. Z w innych przypadkach czyta się dźwięcznie i bezdźwięcznie:
la tazzina (filiżanka)
la zanzara (komar)
13. S między samogłoskami jak też wtedy, kiedy po s występują spółgłoski b, d, g, l, m, n, r, v czyta się jak z:
la casa (dom)
lo slavo (słowianin)
lo sbaglio (błąd)
14. Podwójne S oraz S w pozostałych przypadkach czyta się tak samo jak polskie s:
la cassa (kasa)
il silenzio (cisza)
15. QU czyta się jak ku:
quando (kiedy)
quanto (ile)
16. GN czyta się jak ń:
la lavagna (tablica)
17. GL po którym następuje i wymawia się jak ‘li:
il figlio (syn)
A (a)
B (bi)
C (ci)
D (di)
E (e)
F (effe)
G (dzi)
H (akka)
I (i)
L (elle)
M (emme)
N (enne)
O (o)
P (pi)
Q (ku)
R (erre)
S (esse)
T (ti)
U (u)
V (wu)
Z (dzeta)
W języku włoskim spotykamy także następujące litery zapożyczone:
J (i lunga)
K (kappa)
W (wu doppia)
X (iks)
Y (ipsilon)
Ponadto w języku włoskim występują litery, których nie ma w języku polskim. Jest to litera e w znaczeniu jest pisana z akcentem w lewo [è], w odróżnieniu od e bez akcentu [e] w znaczeniu i oraz pozostałe samogłoski akcentowane:
à /np. città – miasto/
è /w znaczeniu jest oraz w słowach caffè – kawa i tè – herbata/
é /np. perché – dlaczego/
ì /np. dni tygodnia: lunedì – poniedziałek, martedì – wtorek, itd./
ò /np. però – ale, lecz/
ù /np. più – więcej/
Wszystkie akcenty pisane są w lewą stronę, natomiast akcent nad e oznaczający akcentowaną samogłoskę (np. w wyrazie perché – dlaczego) piszemy w prawo. Wyjątki to tè (herbata) i caffè (kawa), pisane z e z akcentem w lewo.
A oto podstawowe zasady pisowni i wymowy:
1. C przed e oraz i wymawiamy jak cze, czi:
la cena (kolacja)
il cinema (kino)
2. C przed a, o oraz u wymawiamy jako ka, ko, ku:
la casa (dom)
la cosa (rzecz)
la cucina (kuchnia)
3. C przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ke, ki:
le amiche (przyjaciółki)
la chiave (klucz)
4. G przed e oraz i wymawiamy jak dże, dżi:
la gente (ludzie)
la gita (wycieczka)
5. G przed a, o oraz u wymawiamy jak ga, go, gu:
la gamba (noga)
la gola (gardło)
il gufo (sowa)
6. G przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ge, gi:
gli spaghetti (spaghetti)
il ghiaccio (lód)
7. H jest zawsze nieme:
l’hotel – po włosku wymawia się otel l’hamburger – po włosku wymawia się amburger
8. SC przed e oraz i wymawiamy jak sze, szi:
la scena (scena)
la scimmia (małpa)
9. SC przed a, o oraz u wymawiamy jak ska, sko, sku:
la scala (drabina)
lo scopo (cel)
la scuola (szkoła)
10. SC przed h, po którym następuje e lub i wymawiamy jako ske, ski:
lo schermo (ekran)
lo schiavo (niewolnik)
11. Z na początku wyrazu czyta się dźwięcznie:
lo zucchero (cukier)
12. Z w innych przypadkach czyta się dźwięcznie i bezdźwięcznie:
la tazzina (filiżanka)
la zanzara (komar)
13. S między samogłoskami jak też wtedy, kiedy po s występują spółgłoski b, d, g, l, m, n, r, v czyta się jak z:
la casa (dom)
lo slavo (słowianin)
lo sbaglio (błąd)
14. Podwójne S oraz S w pozostałych przypadkach czyta się tak samo jak polskie s:
la cassa (kasa)
il silenzio (cisza)
15. QU czyta się jak ku:
quando (kiedy)
quanto (ile)
16. GN czyta się jak ń:
la lavagna (tablica)
17. GL po którym następuje i wymawia się jak ‘li:
il figlio (syn)
Tagi: alfabet, artykuł, język włoski, nauka języka, wymowa, włoski
Zaproponuj zmianę
